কীৰ্ত্তন৷৷চতুৰ্থ খণ্ড৷৷ ধ্যান বৰ্ণন
ঘোষা৷৷
ঘোষা৷৷
ৰামেসে জীৱন ৰামেসে প্ৰণ৷
ৰাম বিনা নাহি বান্ধৱ আন৷৷১০৷৷
পদ৷৷
তন্ত্ৰ মন্ত্ৰ আনো দ্ৰব্য অনেক
দেশ কাল পাত্ৰ ছিদ্ৰ যতেক৷৷
পূৰ্ণ নুহি যত যজ্ঞৰ অঙ্গ৷
হৰিনামে কৰে সৱে সুসাঙ্গ৷৷১২৩৷৷
বামনৰ আগে শুক্ৰৰ বাক৷
অষ্টম স্কন্ধত দেখিয়ো তাক৷৷
ভকত জনেসে মোৰ হৃদয়৷
ময়ো ভকতৰ হিয়া নিছয়৷৷১২৪৷৷
মঞি বিনে ভক্তে নিচিন্তে আন৷
ভকত বিনা মোৰো নাহি ধ্যান৷৷
দুৰ্ব্বাসাৰ আগে কৈলা মুৰাৰি৷
নৱম স্কন্ধত দেখা বিচাৰি৷৷১২৫৷৷
মুকুতি ৰসকো স্ৰৱৈ ভকতি৷
তাক এড়ি কৰৈ জ্ঞানত ৰতি৷৷
দুখ মাত্ৰ পাৱৈ পাছেসে জানৈ৷
কাষ্ঠ পতানক যেহেন বানৈ৷৷১২৬৷৷
ব্ৰজৰ তৃণ হৈবো মহাভাগ৷
পাইবো গোপিকাৰ ৰেণুক লাগ৷৷
যাৰ মিত্ৰ ভৈলা জগত পতি৷
ব্ৰহ্মায়ে কৰিলা কৃষ্ণক তুতি৷৷১২৭৷৷
ব্যভিচাৰী দুষ্টা ব্ৰজ যুৱতী৷
তথাপি কৃষ্ণত ভৈলা ভকতি৷৷
জানিলো পাপীয়ো ভজোক মাত্ৰ৷
এতেকে ভৈলা মুকুতিৰ পাত্ৰ৷৷১২৮৷৷
কৃষ্ণৰ কথাত যিটো ৰসিক৷
ব্ৰাহ্মণ জন্ম তাৰ লাগৈ কিক৷৷
স্মৰোক মাত্ৰ হৰি দিনে ৰাতি৷
নবাছৈ ভকতি জাতি অজাতি৷৷১২৯৷৷
নন্দৰ ব্ৰজে যত গোপীজাক৷
সদা বন্দো তান পদধূলাক৷৷
নুগুচৈ হৰি গীত দিনে ৰাতি৷
জগতকে কৰৈ পৱিত্ৰ আতি৷৷১৩০৷৷
উদ্ধৱে বন্দিলা গোপীৰ ধূলি৷
আৱে মূঢ়জনে নিন্দে কি বুলি৷৷
শৰীৰক শৱক মই বোলে চিত্তে৷
মমত কৰৈ পুত্ৰ ভাৰ্য্যা বিত্তে৷৷১৩১৷৷
তীৰ্থ বুলি কৰৈ জলত শুদ্ধি৷
প্ৰতিমাত কৰৈ দেৱতা বুদ্ধি৷৷
বৈষ্ণৱত নাই ইসৱ মতি৷
গৰুতো অধম কৃষ্ণ বদতি৷৷১৩২৷৷
একান্তে মৰৈ কৰ্ম্ম মাত্ৰ কৰি৷
হৃদয়ে থাকিয়া বিদূৰ হৰি৷৷
শ্ৰৱণ কীৰ্ত্তন যাৰ অভ্যাস৷
নছাড়ন্ত হৰি তাহাৰ পাশ৷৷১৩৩৷৷
মিছা তৰ্কবাদে ভৈলো ঁ আন্ধাৰ৷
নপা ঁও জ্ঞান পন্থ কৰি বিচাৰ৷৷
মাধৱ বামন গোৱিন্দ বুলি৷
কৈসানি মুকুত হৈবো সমূলি৷৷১৩৪৷৷
দশম স্কন্ধত বেদৰ স্তুতি৷
আক নমানিবে কোন যুগুতি৷৷
পাষণ্ডেষে নিন্দৈ বেদৰ বাণী৷
তাৰ সম্ভাষণ এড়িবা জানি৷৷১৩৫৷৷
কৰ্ম্ম তপ জ্ঞানে সাধে যি গতি৷
দানে বা সন্ন্যাসে পাৱৈ সম্প্ৰতি৷৷
ভকতে সুখে বসি পাৱৈ তাক৷
উদ্ধৱৰ আগে কৃষ্ণ বাক৷৷১৩৬৷৷
পৰম অহিংস ধৰ্ম্ম সন্ন্যাসে৷
নপাৱে যি মোক জ্ঞান অভ্যাসে৷৷
ভকতেসে কৰৈ আমাক বশ্য৷
কহিলো উদ্ধৱ ইটো ৰহস্য৷৷১৩৭
গৰু গোপিকা পশু বৃক্ষবন৷
নাহি জন্মান্তৰে কিছু সাধন৷৷
এহি জন্মে মাত্ৰ কৰি ভকতি৷
পাইলেক সকলে মোহোৰ গতি৷৷১৩৮৷৷
অশুদ্ধ মন কৰ্ম্মসকল৷
স্ৰৱে যেন আৱা ঁ(২৩) ঘটৰ জল৷৷
কৃষ্ণৰ বাক্য পাষাণৰ ৰেখা৷
একাদশ স্কন্ধে বিচাৰি দেখা৷৷১৩৯৷৷
বোলন্ত শুকে কিনো ভৈল খেদ৷
পাষণ্ডে কৰিবে বুদ্ধিক ভেদ৷৷
কলিত হৰিৰ কীৰ্ত্তন এড়ি৷
ফুৰিবে লোকে আন কৰ্ম্ম কৰি৷৷১৪০৷৷
পাইবেক শ্ৰম তপ ব্ৰত কৰি৷
একান্তে যিটো নুসুমৰৈ হৰি৷৷
জ্ঞানতো কৰ্ম্মতো কৰিয়া নৰ৷
হৰি কীৰ্ত্তনত কৰা আদৰ৷৷১৪১
দ্বাদশ স্কন্ধত এহিসে কৈলা৷
তথাপি মূঢ়ৰ বোধ নভৈলা৷৷
কৰৈ উপালম্ভ হৰি কীৰ্ত্তনে৷
আত্মগাত কৰি মৰৈ আপুনে৷৷১৪২৷৷
------
২৩৷ পা, এ ঁৱা
----------
বিষ্ণু ভকতক দেখিয়া হা ঁসে৷
আপুনিয়ো নষ্ট আনকো নাশে৷৷
কীৰ্ত্তন শুনিয়া সম্যকে মৰে৷
জানিবা নিতে মহাপাপ কৰে৷৷১৪৩৷৷
হৰি ধ্বনি শুনি বিহ্বল হুই৷
হিয়াত তাৰ লাগে যেন জুই৷৷
সমস্ত শাস্ত্ৰত কৰিয়া সাৰ৷
পাষণ্ড-মৰ্দ্দন নাম ইহাৰ৷৷১৪৪
এহিসে মৰ্দ্দিবে পাষণ্ড মতি৷
জানিবা কলিত নামেসে গতি৷৷
কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰ শংকৰে ভণে৷
বোলা হৰি হৰি সমস্তে জনে৷৷১৪৫৷৷
৷৷ পাষণ্ড মৰ্দ্দন সমাপ্ত৷৷৩৷৷
৷৷ধ্যান বৰ্ণন৷৷
৷৷প্ৰথম কীত্তৰ্ন৷৷
ঘোষা৷৷
ঘোষা৷৷
ত্ৰাহি গোপাল স্বামি৷
মজিলো ভৱ জলধিত আমি৷৷১১৷৷
পদ৷৷
এক মনে শুনা হৰিৰ ধ্যান৷
বৈকুণ্ঠ নামে আছে মহাথান৷৷
শাৰী শাৰী ৰঞ্জে বিমানচয়৷
বৈদূৰ্য্য হীৰা মৰকতময়৷৷১৪৬৷৷
চন্দ্ৰ সূৰ্য্য যেন প্ৰকাশে আতি৷
নজানি যাত পশি দিন ৰাতি৷৷
চাৰু সৰোবৰ নিৰ্ম্মল জল৷
সুগন্ধি পদ্ম শোভে উতপল৷৷১৪৭৷৷
আছৈ ৰাজহংস সমূহে ৰঞ্জি৷
লীলায়ে মৃণাল ভুঞ্জৈ উভঞ্জি৷৷
পাৰে পাৰিজাত মলয়া বাৱ৷
চটকে ত্যজে সুললিত ৰাৱ৷৷ ১৪৮
ভ্ৰমৰগণে গাৱৈ হৰি গীত৷
বৈষ্ণৱগণ শুনি আনন্দিত৷৷
হেন বৈকুণ্ঠৰ মাজত পাছে৷
উচ্ছ্ৰিত ৰত্ন মন্দিৰেক আছে৷৷১৪৯৷৷
বৈদূৰ্য্য স্তম্ভ স্ফটিক বাৰ৷
মাণিক্য কপাট হীৰাৰ দ্বাৰ৷৷
কাটিলা জিঞ্জিৰি সুৱৰ্ণাৱলী৷
বিচিত্ৰ মণি মৰকত স্থলী৷৷১৫০৷৷
পদ্মৰাগ ৰত্নে লগাইলা চৌতি৷
কোটি সূৰ্য্য যেন গৃহৰ জ্যৌতি৷৷
বিচিত্ৰ চন্দ্ৰাতপ আছে টানি৷
আ ঁৰিলা মুৰাৰি মুকুতা মণি৷৷১৫১৷৷
হেন মন্দিৰে ৰত্ন সিংহাসনে৷
আছন্ত বসি প্ৰভু নাৰায়ণে৷৷
চৌপাশে সেৱে পাৰিষদ যত৷
মৌক্তিক ছত্ৰ ধৰি ওপৰত৷৷১৫২৷৷
ধৱল চামৰে দুপাশে বিঞ্চৈ৷
সঘনে সুৰভি কুসুম সিঞ্চৈ৷৷
চৰণে অনেক ভকতি ভাৱে৷
উপাসন্ত লক্ষ্মী জগত মাৱে৷৷১৫৩৷৷
চৈতন্যময় শুদ্ধ ৰূপ ধৰি৷
পৰম আনন্দে আছন্ত হৰি৷৷
আতি চমৎকাৰ ৰূপ বিপুল৷
কন্দৰ্প কোটি যাক নোহে তুল৷৷১৫৪৷৷
কোটি ইন্দু সম আছৈ প্ৰকাশি৷
স্মৰণে দহৱৈ পাতক ৰাশি৷৷
ভকতৰ বন্ধু জগত বাপ৷
বোলা হৰি হৰি হৰোক পাপ৷৷১৫৫৷৷
৷৷দ্বিতীয় কীৰ্ত্তন৷৷
ঘোষা৷৷
কৰুণা সিন্ধু ভকত বন্ধু৷
ৰূপে তুল নোহে কোটি ইন্দু৷৷১২৷৷
পদ৷৷
স্থিৰ বুদ্ধি কৰি ভকতজনে৷
প্ৰত্যেক অঙ্গক চিন্তিবে মনে৷৷
চৰণ পদ্ম দেখি সুখী হুই৷
অৰুণ আতি পদতল দুই৷৷১৫৬৷৷
অঙ্কুশ পদ্ম ধ্বজ বজ্ৰ যৱ৷
দেখি চিহ্ন তাতে মিলৈ উৎসৱ৷৷
চৰণ পঙ্কজ আছে প্ৰকাশি৷
আঙ্গুলি পান্তি তাৰ ভৈল পাসি৷৷১৫৭৷৷
দেখিয়া ৰত্নৰ পাকৰি নয়৷
প্ৰকাশৈ তাতে নখচন্দ্ৰচয়৷৷
ৰতনে উজ্জ্বল উঝন্টি যত৷
নূপুৰ প্ৰকাশৈ পাদপৃষ্ঠত৷৷১৫৮৷৷
ৰত্নৰ হোড়ৰ জ্বলে জঙ্ঘাত৷
উৰু কৰিকৰ সম সাক্ষাত৷৷
কটিত প্ৰকাশৈ বসন পীত৷
বান্ধিছা মেখলা ৰত্নে ৰঞ্জিত৷৷১৫৯৷৷
নাভি সৰোৰুহ ৰুচিৰ কান্তি৷
হৃদয়ে প্ৰকাশৈ শ্ৰী বৎস পান্তি৷৷
উৰঃস্থলে লক্ষ্মী দিলন্ত দেখা৷
কষটিত যেন সোণাৰ ৰেখা৷৷১৬০৷৷
পীত বস্ত্ৰে শোভৈ শ্যামল কায়৷
তড়িত-জড়িত জলদ প্ৰায়৷৷
বহল হৃদয়ে মুকুতা হাৰ৷
প্ৰকাশৈ জিলিমিলি পেচন্দাৰ৷৷১৬১৷৷
চিকিমিকি কৰৈ ৰত্ন উজ্জ্বলা(২৪)৷
আপাদলম্বী গলে বনমালা৷৷
তাহাৰ মধুগন্ধে হুয়া ভোল৷
বেঢ়িয়া মধুকৰে কৰে ৰোল৷৷১৬২৷৷
চাৰু চতুৰ্ভুজ শোভে সুঠান৷
ললিত বলিত নীল মোলান৷৷
কেয়ুৰ কঙ্কণ বলয়া তাতে৷
প্ৰকাশৈ নৱ কিশলয় হাতে৷৷১৬৩৷৷
ৰত্নৰ শলাকা আঙ্গুলি পান্তি৷
আঙ্গুষ্ঠীচয় তাতে কৰে কান্তি৷৷
অৰুণ নখ চন্দমাৰ শাৰী৷
শঙ্খ চক্ৰ গদা পঙ্কজধাৰী৷৷১৬৪৷৷
গলত গলপতা সাতসৰি৷
উড়ৈ নৱগুণ পীত উত্তৰী৷
শ্যামল শৰীৰে শোভৈ অধিক৷
ময়ূৰ পুচ্ছ যেন চিকমিক৷৷১৬৫৷৷
কম্বুকণ্ঠে শোভৈ কৌস্তুভ মণি৷
প্ৰভাতে উদিত আদিত্য যেনি৷৷
পূৰ্ণচন্দ্ৰ ৰুচি মুখমণ্ডল৷
কৰ্ণত মকৰ দোলে কুণ্ডল৷৷১৬৬৷৷
তাৰ ৰশ্মি জ্বলৈ গণ্ড পাণ্ডুৰ৷
ৰুচিৰ চিবুক চাৰু অধৰ৷৷
প্ৰৱাল ৰত্নে যেন কৰৈ কান্তি৷
সুন্দৰ দন্ত মুকুতাৰ পান্তি৷৷১৬৭৷৷
সদায় নুগুছৈ ঈষত হাস৷
নাসা তিলফুল সম প্ৰকাশ৷৷
অৰুণ লোচন পঙ্কজ পাশি৷
ধনু সম আছৈ ভ্ৰূৱ প্ৰকাশি৷৷১৬৮৷৷
------------
২৪৷ পা, ৰত্নৰ জালা
---------------
ৰত্নময় কৰৈ তিলকে কান্তি৷
কপালে লম্বিত অলকা পান্তি৷৷
ৰঞ্জৈ শিৰে ৰত্নময় মুকুট৷
চূড়ামণি ৰত্নে প্ৰকাশৈ জুট৷৷১৬৯৷৷
তাৰ মাজে ৰত্ন
পঙ্কজ মালা৷
উজ্জ্বল মুখ লাগি তাৰ জ্জ্বালা৷৷
হেন মনোহৰ ৰূপ নিৰেখি৷
থাকিব সমস্ত অঙ্গক দেখি৷৷১৭০৷৷
মস্তকৰ পৰা পাদ পযৰ্্যন্তে৷
নমাইব মনক দুনাই দেখন্তে৷৷
ধ্বজ বজ্ৰ পদ্ম অুঙ্কুশ যৱে৷
প্ৰদক্ষিণে নমি পৰিব পাৱে৷৷১৭১৷৷
এতেকে হুইবেক পৰম সিদ্ধি৷
হৰিসে জানা জগতৰ নিধি৷৷
হেলায় সংসাৰ তৰিবা পুনু৷
নকৰা বিফল মনুষ্য
তনু৷৷১৭২৷৷
দৃঢ কৰি ধৰা হৰিৰ পাৱ৷
পাপ সাগৰত এহিসে নাৱ৷৷
কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে শৰে ভণে৷
হৰি হৰি বোলা সমস্ত জনে৷৷১৭৩৷৷
৷৷ ধ্যান বৰ্ণন সমাপ্ত৷৷৪৷৷
No comments:
Post a Comment